ტელეფონი სუნამოს ყუთში და თაიგულის ნაცვლად ნასროლი ყურძნის მტევანი

თეას გუნდს შეჯიბრი ჰქონდა ბათუმში, ერთმანეთს დასავლეთ და აღმოსავლეთ საქართველოს ფრენბურთელები შეერკინენ... მახო კალათბურთელია და იმ დღეს გვერდით მსაჯად დანიშნეს... “როცა მითხრეს მსაჯი უნდა იყოო, კატეგორიული უარი ვთქვი, მით უმეტეს ნაბახუსევი მქონდა... ბოლოს მაინც დამითანხმეს და შეჯიბრზე ფაქტიურად მოვალეობის მოხდის მიზნით მივედი. იქ საინტერესო არაფერი მეგულებოდა... მაგრამ მივედი თუ არა, ერთი გოგონა შევნიშნე, რომელიც ძალიან მომეწონა და ჩემი ყურადღება არა თამაშის, არამედ მისკენ იყო მიპყრობილი... შევეცადე რამდენიმე ზედმეტი ქულა ჩამეთვალა მათთვის, მაგრამ მაინც წააგეს და თეა ატირებული წავიდა იქედან, ამიტომ ვერ გავბედე მისვლა და გაცნობა...”

თეა თბილისში გაემგზავრა, მახო კი ცდილობდა მისი ტელეფონის ნომერი გაეგო... ბოლოს, მაინც მიაღწია ამას და პირველი მესიჯიც გაუშვა... ურთიერთობა მალე აეწყო, მახო თბილისში ჩადიოდა თეას სანახავად. ახალი წლის ღამეს კი პირველად გამოუტყდა სიყვარულში და რადგან ჩასვლა და მისი ნახვა ვერ მოახერხა, საჩუქარი გაუგზავნა... მახო თეას პირველი სიყვარულია და ამიტომ იგი დიდხანს მოუნდა გადაწყვეტილების მიღებას, მხოლოდ რამდენიმე თვის შემდეგ უთხრა, რომ მასაც უყვარდა. მახომ დაურეკა და დამშვიდობებისას თეამ მიყვარხარო უთხრა, მახომ ტელეფონი გათიშა... თეოს ტირილი აუვარდა, იფიქრა რომ მახოსთვის ეს არ იყო მნიშვნელოვანი და მოულოდნელი, მალე მიმატოვებსო გაიძახოდა... თუმცა, როგორც აღმოჩნდა, ტელეფონის ბრალი იყო ყველაფერი და მალე თეასთან ათობით გამოტოვებული ზარი შევიდა... წყვილი როგორც იქნა დაუკავშირდა ერთმანეთს და აღმოჩნდა, რომ ორივესთვის ძალიან მნიშვნელოვანი იყო ეს გრძნობა...

ერთმანეთს ყოველ დღე ვერა, მაგრამ შეძლებისდაგვარად ხშირად ხვდებოდნენ, ხან მახო ჩადიოდა თბილისში, ხანაც თეა ბათუმში და ა.შ. მახო თეას ვარჯიშებზეც აკითხავდა და თუ სხვა გოგონებს მწვრთნელი უკრძალავდა შეყვარებულებთან შეხვედრას, მახო იმდენად მოსწონდა, რომ თეას არაფერს ეუბნებოდა ამის თაობაზე...

მახო ცდილობდა ხშირად ჩასულიყო თბილისში, ზოგჯერ მოულოდნელად მიაკითხავდა თეას სახლთან და სასიამოვნო სიურპრიზებითაც ანებივრებდა... ერთხელ, მამაკაცის სუნამო მიუტანა საჩუქრად და უთხრა შემეშალა, ქალის მეგონაო, თეამ არ ვაწყენინებო და მაინც აიღო, ყუთში კი ტელეფონი აღმოჩნდა მისთვის...

მახო კალათბურთის პარალელურად მეზღვაურია და საქართველოდან გამგზავრება ხშირად უხდებოდა. წყვილი ერთმანეთს ტელეფონის საშუალებით ეკონტაქტებოდა. ერთხელ თეას მაისური ჩამოუტანა მათი ფოტოებითა და წარწერით. თუ გავითვალისწინებთ, რომ ეს ყველაფერი 4 წლის წინ ხდებოდა, საკმაოდ განსხვავებული საჩუქარი გამოუვიდა - “დღესაც მაქვს შენახული ის მაისური, ვცდილობ ხშირად არ ვატარო, რათა გარეცხვის შემდეგ არ გადავიდეს”, ამბობს თეა.

ქორწილამდე მახო კვლავ გაემგზავრა უცხოეთში, მაგრამ მერე გაიგო, რომ ნოემბერში დიდ მარხვა იწყებოდა და იანვრამდე ჯვრისწერას ვერ შეძლებდნენ. ამიტომ გადაწყვიტა ჩამოსულიყო საქართელოში და ქორწილი მარხვამდე გაეკეთებინათ. თეას არაფერი უთხრა, მოულოდნელად დაურეკა სამსახურში...

დეკოლტეთი და სვაროვსკის თვლებით გაფორმებული თეთრი საპატარძლო კაბა თეამ თავისი გემოვნებით შეაკერინა დიზაინერს, ვარცხნილობაც თვითონ შეარჩია. მახომ კი საზღვარგარეთ შეიძინა შავი შარვალ-კოსტიუმი და პერანგი, თუმცა ეს უკანასკნელი დაუწუნეს მეგობრებმა ფერის გამო და თავიდან მოუხდა ახალი პერანგის შერჩევა, ამჯერად თეთრის...

ქორწილი 4 ნოემბერს შედგა, მახომ წინა დღით ჩააკითხა თეას თბილისში და ჯვარი იქ დაიწერეს. ქორწილი კი ბათუმში გაიმართა, დარბაზის დიზაინზე თეამ არაფერი იცოდა, იცოდა მხოლოდ ის, რომ მახო სიურპრიზს უმზადებდა... როცა თამადამ ნეფე-პატარძლის ცეკვა გამოაცხადა, უცებ სპეციალური თეთრი სცენა გააკეთეს, წყვილმა ვალსი შეასრულა და ბოლოს მახომ თეა ხელში აიტაცა, ამ დროს ფერადი ბუშტები, ხელოვნური თოვლი და შუშხუნები ჩამოცვივდა ჭერიდან...

ქორწილში ძირითადად ქართული ტრადიციული მელოდიები ჟღერდა, შიგადაშიგ იყო დისკოთეკაც, რასაც სპეციალური განათებაც უწყობდა ხელს...

თაიგულის სროლისას წყვილმა გადაწყვიტა რამე სასაცილო მოეფიქრებინა და თაიგულის ნაცვლად ყურძნის მტევანი ისროლეს... საბოლოოდ, თაიგული მახოს მეჯვარეს შეხვდა, რომელიც შეყვარებულია და სავარაოდოდ თაიგული “თავის საქმეს გააკეთებს”...

მალხაზ დოხაძე და თეა მძელური

Read more »

"ძალიან ჩემი ადამიანი..."

დიდი ხნის ურთიერთობის შემდეგ მიხვდნენ, რომ მათი გრძნობა მეგობრობის ჩარჩოებში არ ჯდებოდა და ერთმანეთისთვის უფრო მეტი იყვნენ, ვიდრე მეგობრები... ამ აღმოჩენას შოკში ნამდვილად არ ჩაუგდია და ახლა უკვე როგორც შეყვარებულები, ისე აგრძელებდნენ ურთიერთობას, თითქოს არაფერი შეცვლილიყოს... გარშემომყოფებიც დიდი ხნის განმავლობაში ვერაფრს ამჩნევდნენ, შემდეგ კი ბევრი სასიამოვნოდ გაოცებული დარჩა, ბევრიც წინააღმდეგი იყო ამ ურთიერთობის და როგორც თაკო ამბობს, იყო ხელის შეშლის მცდელობაც.

მაგრამ წყვილი კვლავ აგრძელებდა ურთიერთობას. ამ ხნის განმავლობაში, ფაქტობრივად, არ უკამათიათ, თუმცა, როგორც თაკო ამბობს, ამაში დიდი წვლილი გიორგის დამთმობ ხასიათს მიუძღვის. დაუგროვდათ უამრავი სასიამოვნო მოგონებაც... ერთხელ, სათამაშოების მაღაზიაში შეიარეს, თაკომ `ჩებურაშკა~ შენიშნა დახლზე და ძალიან მოეწონა, მით უმეტეს, რომ ეს მულტფილმი და გმირი ძალიან უყვარს. გიორგისთან, რა თქმა უნდა, არაფერი შეიმჩნია, მაგრამ როგორც აღმოჩნდა, გიორგი მიხვდა და მეორე დღეს სწორედ ის `ჩებურაშკა~ აჩუქა. თაკო დღემდე ინახავს თოჯინას... ეს არ იყო ყველაზე განსაკუთრებული საჩუქარი. გიორგიმ იცის, რომ თაკოს უყვარს ცისფერი პეპლები და უცხოეთიდან ჩამოუტანა ძალიან ლამაზი ცისფერი პეპელა კრისტალში.

ყველაზე მეტად კი პირველი პაემანი დაამახსოვრდათ. ჯერ იყო და ახალშენში წირვაზე ასულებს ტაძარში არავინ დახვდათ, მამაო ბოლნისში იყო ტაძრის კურთხევაზე. გადაწყვიტეს `ცოტა~ გაესეირნათ და შედეგად ბათუმში ფეხით ჩამოვიდნენ. მერე ქალაქში ისეირნეს და რომანტიკული შეხვედრისას რატომღაც ნადირობაზეც დაიწყეს საუბარი, გიორგი საკმაოდ კარგი მონადირეა და რადგანაც თაკოსაც უყვარს ნადირობა, სანადიროდ წასვლა შესთავაზა. მართლაც, წავიდნენ და ერთი იხვიც მოკლეს, თუმცა, მისი დაგემოვნება მარხვის გამო ვერ შეძლეს და მეგობარს აჩუქეს.

რამდენიმე დღის შემდეგ კი გიორგიმ თაკოს ცოლობა თხოვა... თაკოს ბევრი არ უფიქრია, ამბობს ძალიან `ჩემი~ ადამიანი იყო, ამას სულ ვგრძნობდიო...

ჯერ რელიგიური ნიშნობა, იგივე წინდობა ჰქონდათ, შემდეგ კი ქორწილისთვის მოემზადნენ. ყველაფერი გიორგის მამის და ძმის ორგანიზებით ჩატარდა, წყვილმა მხოლოდ საქორწილო სამოსის შერჩევაზე იზრუნა. თაკომ კაბის დიზაინი კარგა ხანს ვერ შეარჩია, ქორწილამდე ერთი კვირით ადრე კაბა არ იყო მზად. ბოლოს დიზაინერ ესმა მამაულაძესთან ერთად ჩამოყალიბდა კონკრეტულ დეტალებზე და კაბაც იქვე შეიკერა. გიორგის კი ყოველთვის უნდოდა ქორწილზე ფრაკი ცმოდა და შეიკერა. წყვილმა ჯვარი ქორწილამდე სამი დღით ადრე დაიწერა, რადგან ჯვრისწერა ბათუმიდან საკმაოდ შორს, ყინწვისში გადაწყვიტეს. ყინწვისის ტაძარი მე-12 საუკუნისაა, სადაც შემორჩენილია თამარ მეფისა და ლაშა-გიორგის ფრესკები.

ჯვრისწერის დღეს თაკომ და გიორგიმ ტაძრის ეზოში ბევრი ისეირნეს და ვერც შეამჩნიეს, რომ თაკოს ახალ თეთრ საპატარძლო კაბას ლაქები დააჩნდა. თუმცა, როგორც შემდეგ აღმოჩნდა, არ იყო რთულად ამოსაყვანი ლაქები, უბრალოდ, ჯვრისწერიდან ქორწილამდე მოუხდათ კაბის გარეცვხა და ფორმაში მოყვანა. რაც შეეხება ქორწილს, თაკომ და გიორგიმ 2010 წლის 10 ოქტომბერს იქორწინეს, ანუ 10.10.10

თაკო და გიორგი ბათუმის საავტორო კინოს საერთაშორისო ფესტივალის ორგანიზატორები არიან და, შესაბამისად, გარდა ცოლ-ქმარისა, ერთი საქმეც აქვთ. თაკო მალე მეუღლის გვარზე გადასვლას გეგმავს. წყვილი ბათუმში, გიორგის მშობლებთან ერთად ცხოვრობს.

თამარ ხიტირი და გიორგი გოგიბერიძე

Read more »