ნიშნობა სასიძოს გარეშე და უკაბოდ დარჩენილი პატარძალი

ინგა გეგეშიძისა და ნიკოლოზ ნასარაიას "ლავსთორი" კურიერის ერთ-ერთი, საღამოს გამოშვებიდან დაიწყო, სადაც ახალი ქართული სოციალური ქსელის, ფაცე.გე- შესახებ საუბრობდნენ. "მეორე დღესვე სასწრაფოდ შევქმენი გვერდი ამ საიტზე, ძალიან მაინტერესებდა, რა იქნებოდა...” – იხსენებს ინგა. ის იყო ქსელიდან გამოსვლას აპირებდა, რომ ნიკამ მისწერა _ აღმოჩნდა, რომ კურიერისთვის მასაც უყურებია. `არ ველოდი, მაგრამ რაღაც უცებ აგვეწყო საუბარი, მერე აღმოჩნდა, რომ 10 წლის წინ გავიცანით ერთმანეთი... ნათესავის მეგობარი იყო და მასთან ხშირად ვხვდებოდით”. პირველი პაემანი მიმოწერიდან 2-3 დღეში შედგა. მას შემდეგ, ინგას თქმით, ყველაფერი ჩვეულებრივად განვითარდა და დადგა დრო ხელის თხოვნისა. "ერთ-ერთ საღამოს რესტორანში წასვლა მთხოვა, ხასიათზე არ ვიყავი და მანქანით გასეირნება ვამჯობინე _ ამბობს ინგა _ ვერც დიდი თხოვნის მერე დამითანხმა და საბოლოოდ მანქანაში მომართვა ბეჭედი და ცოლობა მთხოვა".
ქორწილი გაცნობის დღიდან ზუსტად ერთ წელიწადში გადაიხადეს, 2009 წლის 17 ოქტომბერს, ზუსტად იმ დღეს, როცა პირველად ესაუბრნენ ერთმანეთს ინტერნეტით.
`თანამგზავრზე~ მხოლოდ უახლოესი ადამიანები ჰყავდათ დაპატიჟებულნი, მაგრამ თავისი საქორწილო ცეკვის გახსენებისას ინგა დღესაც წითლდება: `საერთოდ, ცეკვასთან ძალიან ცუდ დამოკიდებულებაში ვარ... ჩემი და, სალო, მამეცადინებდა რამდენიმე დღეს და საბოლოოდ "დაისირაღაც ძალიან სასაცილოდ გამომივიდა~.
წყვილის ნიშნობაც მეტად საინტერესო ვითარებაში შედგა: "იმ დღეს, როცა ოფიციალური ნიშნობა გვქონდა, ნიკოლოზი, ობიექტური მიზეზების გამო, თვითონ ვერ მოვიდა ჩემს ოჯახში და ბეჭედი მისმა დედამ გამიკეთა... ასე დაუნიშნა "ნენემ ქალი" _ ხუმრობს ინგა.
ქორწილამდე რამდენიმე დღით ადრე სადედოფლო კაბის მკერავს ნაადრევი მშობიარობა დაეწყო და პატარძალი კაბის გარეშე დარჩა, მაგრამ ბოლო მომენტში დედოფლის მეჯვარემ თავისი ქორწილისთვის შეკერილი კაბა აჩუქა და ყველაფერმა წარმატებით ჩაიარა.
ახლა ნიკოლოზი და ინგაც ელოდებიან პატარას _ ელენიკოს, რომელიც სულ რაღაც ორ თვეში მოევლინება ქვეყანას.

”მესიჯობიდან” ქორწილამდე...


თამუნასა და მუხრანის სიყვარულის ისტორია უჩვეულოდ დაიწყო _ თამუნას დაბადების დღეს მისმა მეგობარმა თამუნას ტელეფონით თანაკლასელს, მუხრანის დაურეკა რაღაც საქმეზე. მერე მუხრანმა დარეკა, მაგრამ ამ დროს მეგობარი უკვე წასული იყო და ზარს თამუნამ უპასუხა. ასე გაიცნეს პირველად ვირტუალურად ერთმანეთი.
შემდეგ მუხრანს მისი თანაკლასელისა და ამავდროულად თამუნას მეგობრის ტელეფონში თამუნას ფოტო უნახია... სწორედ ამის შემდეგ გააქტიურდა. ხშირად წერდა SMS-ებს... თავიდან თამუნა არ პასუხობდა, თუმცა მალე შეიცვალა დამოკიდებულება და თითქმის ერთი წლის განმავლობაში ისემესიჯობდნენ”, რომ ერთმანეთს არ იცნობდნენ.
მომდევნო წელს თამუნას დაბადების დღემ ჩვეულებრივად ჩაიარა. მეორე დღეს კი იგი სწორედიმ მეგობართანერთად სეირნობდა. შემთხვევით მათ მუხრანი შეხვდათ და მათ უკვე რეალურად გაიცნეს ერთმანეთი. შემდეგ ყველაფერი ისე იყო, როგორც ხდება ხოლმე _ პაემნები, საჩუქრები და .. დაახლოებით ერთი წლის შემდეგ ისინი გაიპარნენ... ორივეს ოჯახი მალევე შეეგუა შვილების გადაწყვეტილებას და .. “შერიგებაც” შედგა.
ქორწილი მალე გადაიხადეს. თამუნას თეთრი კაბა ეცვა ღრმა დეკოლტეთი, კორსეტი თეთრი მძივებით იყო გაფორმებული. ვარცხნილობა კი სალონში შეარჩიეს კაბის მიხედვით. რაც შეეხება მუხრანს, მან უპირატესობა მიანიჭა ტრადიციულ შავ შარვალ-კოსტიუმს თეთრი პერანგით. დარბაზი განსაკუთრებულად არ გაუფორმებიათ, მხოლოდ ნეფე-პატარძლის კუთხე შეცვალა დედამთილმა.
ქორწილი ტრადიციული იყო, თამადით და ტრადიციული მუსიკალური გაფორმებით. მუხრანი ისე იყო დაბნეული, რომ დარბაზში შემოსვლისას თითქმის დარბოდა და საბოლოოდ თამუნას სკამზე დაჯდა.
ქორწილის დასასრულს მუხრანის მამის მეგობრებმა ნეფე-პატარძალს სიურპრიზი მოუწყვეს _ გრანდიოზული ფეიერვერკი.
თამუნასა და მუხრანს ჰყავთ პატარა სესილი, რომელიც უკვე რვა თვისაა.
თამუნა ტაკიძე და მუხრან ღოღობერიძე

შეხვედრა 15 წლის შემდეგ

ერთმანეთი დაახლოებით 15 წლის წინ გავიცანით, როცა ჩვენი ოჯახები სრულიად შემთხვევით ერთად წავიდნენ დასასვენებლად. სწორედ მაშინ დაიწყო ჩვენი ბავშვური სიყვარული, მხოლოდ ხუთი წლის ვიყავი...
5 წლის ასაკში დაწყებული ურთიერთობა მალე გაწყვიტეს... ორი წლის წინ კი სრულიად შემთხვევით ისევ შეხვდნენ ერთმანეთს... მაშინვე იცნეს ერთმანეთი და ყველაფერი თავიდან დაიწყო...
ერთმანეთს ძირითადად ტელეფონით ეხმიანებოდნენ, რადგან ვანდა თბილისში იყო, გიო კი _ ბათუმში. თუმცა, გიო ცდილობდა ხშირად ჩასულიყო ვანდასთან, უწყობდა სიურპრიზებსაც - ჩემი დაბადების დღე თენდებოდა... მიუხედავად ერთკვირიანი გაბრაზებისა და ძლიერი თოვისა, გიო ღამის პირველ საათზე მოვიდა და დამიტოვა საჩუქარი. ჩემთვის ძალიან მოულოდნელი და სასიამოვნო იყო მისი დანახვა.
ტრადიციულად იქორწინეს, გიო ოჯახში მივიდა და მშობლებს ვანდას ხელი სთხოვა. რამდენიმე დღეში კი ქორწილიც შედგა. გიოს თეთრი ჩოხა ეცვა, ვანდამაც შესაბამისი კაბა შეიკერა. ქორწილის მუსიკალურ გაფორმებაზე აჭარის სახელმწიფო ანსამბლის შვიდკაციანმა ბენდმა იზრუნა. მოწვეული ჰყავდათ სხვადასხვა ჟანრის მოცეკვავეებიც, რომლებიც გარდა ქართული ცეკვებისა, სამეჯლისო ცეკვებსაც ასრულებდნენ. ვანდამ და გიომ კი დაისი იცეკვეს _ ძალიან ლამაზად გამოგვივიდა...

ქორწილის დასასრულს, საქორწინო დარბაზის ადმინისტრაციამ წყვილს სიურპრიზი მოუმზადა _ ქორწილი წლის ქორწილად, ხოლო ვანდა და გიო წლის ნეფე-პატარძლად აღიარა.
ქორწილიდან ხუთი დღის შემდეგ თბილისში წავიდნენ _ ჩემი სწავლის გამო დღემდე გრძელდება ჩვენი თაფლობის თვე, _ ამბობს ვანდა.
წყვილი ამჟამად თბილისში ცხოვრობს, რადგან ვანდა თბილისის სამედიცინო უნივერსიტეტის სტუდენტია. სწავლის დასრულების შემდეგ ისინი ბათუმში დაბრუნებას აპირებენ.
გიორგი ჯინჭარაძე და ვანდა ბარამიძე

ორი ძმის ერთი ქორწილი


ზურას და თეონას ხუთწლიანი სიყვარული აკავშირებთ. ერთმანეთი საერთო ნაცნობის დაბადების დღეზე გაიცნეს. ზურა თავდაპირველად ანონიმურ მესიჯებს წერდა. თეონამ მალევე გაიგო ანონიმური თაყვანისმცემლის ვინაობა და პირველი შეხვედრაც შედგა. “ჯერ ერთმანეთის მიმართ სიმპათია გაგვიჩნდა, შემდეგ კი ზურა სიყვარულში გამომიტყდაყველაფერი ჩვეულებრივად იყო, როგორც შეყვარებულობის პერიოდში ხდება ხოლმეშეხვედრები, ტელეფონით კონტაქტი, საჩუქრები, სიურპრიზები და ..”
ერთ საღამოს თეონას ზურამ სახლში დაურეკა და სთხოვა, აივანზე გასულიყო. აივნიდან ზურა დაინახა მეგობრებთან ერთად, რომლებიც ფიალებით ხელში მუხამბაზს უმღეროდნენ
თეონა უკვე ზურას მეუღლეა. ყველაფერი კი ასე დაიწყო: ზურამ თეონას დაურეკა და შეხვედრა სთხოვა, თეონა სტუმრად აპირებდა წასვლას და უარი უთხრა. გზაზე ზურა მაინც შეხვდა და ნათესავთან მიყვანა შესთავაზა. თუმცა, სულ სხვა გზით წავიდა, მიზეზად კი მართვის მოწმობის არ ქონა მოიფიქრა, საპატრულოს თანამშრომლებს თავს ვარიდებ, მეორე გზით გაგიყვანო, მოატყუა.. მალე მეორე გზასაც აუარეს გვერდი და მაშინღა გაიგო თეონამ, რომ მოიტაცეს. თავიდან, რა თქმა უნდა, ინერვიულა და ბევრიც იტირა, თუმცა მალევე შეეგუა ბედს, მით უმეტეს, რომ ზურასთან დიდი სიყვარული აკავშირებდა.
ამ დღეს ზურას ოჯახში მეორე რძალიც შევიდა, მისმა ძმამაც იმავე დღეს შეირთო ცოლი. ქორწილი საინტერესო გამოვიდა, რადგან ორივე წყვილმა ერთ დღეს იქორწინა. პატარძლებმა ერთმანეთი ქორწილამდე გაიცნეს, მაშინ, როცა მეუღლეების ნათესავთან შეხვდნენ ერთმანეთს და რამდენიმე დღეს იქ ერთად ცხოვრობდნენ.
თეონამ საქორწინოდ თეთრი, სადა კაბა შეარჩია, თუმცა, შერჩეული კაბა მეტისმეტად უბრალო აღმოჩნდა და ქორწილის დღეს სულ სხვა კაბა ჩაიცვა. შეიცვალა ვარცხნილობაც.
წყვილები დარბაზში ერთდროულად, ფეიერვერკის ფონზე შევიდნენ. ქორწილის დღეს, ნეფე-პატარძლის კუთხე ორმა წყვილმა დაიკავა. ამისთვის თადარიგი წინასწარ დაიჭირეს და კუთხე გაადიდებინეს.
ქორწილი ძალიან საინტერესო გამოვიდა. დასამახსოვრებელი იყო თეონას კლასელების მიერ მომზადებული სიურპრიზი _ ყველა კლასელი ნეფე-პატარძლის წინ ანთებული ფიალებით ხელში მღეროდა.
წყვილმა ჯვარი ქორწილის მეორე დღეს, საკათედრო ტაძარში დაიწერა. თეონას უნდოდა ჯვრისწერისას საპატარძლო კაბაში ყოფილიყო, თუმცა, ცრურწმენის გამო, კაბა მეორედ აღარ ჩააცვეს. ჯვრისწერის შემდეგ ტორტიც გაჭრეს და სახლში მალევე დაბრუნდნენ. რამდენიმე საათში ზურას მეგობრებმა თეონა და ზურა თხილნარში, ჩანჩქერზე დაპატიჟეს. არც თეონას მეგობრების წაყვანა დავიწყებიათ. დრო მხიარულად გაატარეს და სახლში შუა ღამით დაბრუნდნენ.
ზურა მალაყმაძე და თეონა ტეტემაძე

"ჯერ კიდევ ვცდით ერთმანეთის გრძნობებს"




"აღმოჩნდა, რომ გელა ადრეც მიცნობდა, ჯერ კიდევ სკოლაში ვუნახივარ ერთ-ერთ საღამოზე... ისიც კი არ ვიცოდი, რომ იგი ჩემი უბნელი _ მეზობელი იყო"

ქეთევან ბალაძე და გელა მალაყმაძე ერთმანეთს უნივერსიტეტში შეხვდნენ. ისინი თითქმის სამი წელი ხვდებოდნენ ერთმანეთს, ბოლოს კი შეუღლება გადაწყვიტეს. "გელამ პირველად მიყვარხარო, ეკლესიაში მითხრა, ხელის სათხოვნელად კი ოჯახში მოვიდნენ..."
ქორწილი 2002 წლის 15 ივნისს დაიგეგმა.
"ქორწილისთვის სპეციალური არაფერი დაგვიგეგმია, არც მოცეკვავეები მოგვიწვევია, ჩვენ უფრო რაღაც კლასიკური გვინდოდა და ასეთიც გამოვიდა" _ ამბობს ქეთევანი.
წვეულება სასტუმრო "ინტურისტში" დაიწყო და სარიტუალო დარბაზ "ოდიშში" გაგრძელდა. დარბაზების გაფორმებაზე დიზაინერებმა იზრუნეს, წყვილის იმიჯზე კი _ თავად პატარძალმა. ქეთევანს კრემისფერი, პატარა ყვავილებით და ოქროსფერი თასმებით გაწყობილი სადედოფლო კაბა ეცვა, გელას კი _ ტრადიციული კლასიკური შავი პიჯაკი და შარვალი.
ქეთიმ ვარცხნილობა სალონში გაიკეთა. "როგორც კი დაასრულეს ვარცხნილობისა და მაკიაჟის გაკეთება, გელამაც მოგვისწრო, ფატა ჩამომაფარეს და სიჩქარეში ისე წამოვხტი სავარძლიდან, სარკეში ჩახედვაც კი ვერ მოვასწარი" _ იხსენებს ქეთი.
ქორწილის შემდეგ ტრადიციულად, ბუკეტის სროლის ჯერიც დადგა. "ლილიების ლამაზი ბუკეტი მქონდა, რომელიც გადასაგდებად დამენანა და გოგონებს სხვა ყვავილი გადავუგდე _ ამბობს ქეთევანი. _ მიუხედავად ამისა, ბუკეტზე მაინც დიდი მოთხოვნა იყო, იმდენი გოგო იბრძოდა, მის ხელში ჩასაგდებად... ბოლოს ჩაუვარდა ერთს ხელში".
ქორწილიდან მესამე დღეს გელა და ქეთევანი ანტალიაში გაემგზავრნენ - "უმშვენიერესი დღეები გავატარეთ, საუკეთესო პერიოდი იყო ჩვენს ცხოვრებაში".
წყვილმა ხელი შეუღლებიდან მხოლოდ შვიდი წლის შემდეგ მოაწერა. როგორც ქეთევანი ამბობს, აქამდე ისინი ერთმანეთს ცდიდნენ: "ეს ძალიან დიდი პასუხისმგებლობაა, ამ დროს ირჩევ ადამიანს, რომელთანაც მთელი დარჩენილი ცხოვრება უნდა გაატარო”.
ისინი ჯერ მხოლოდ კანონით არიან ცოლ-ქმარი და მალე უფრო სერიოზულ ნაბიჯს გადადგამენ _ "იყო შეუღლებული უფლის წინაშე გაცილებით უფრო მნიშვნელოვანია და ალბათ, შინაგანად ჯერ კიდევ ვცდით ერთმანეთის გრძნობებს. თუმცა ვფიქრობ, მალე დავიწერთ ჯვარს" _ ამბობს ქეთევანი.
ქეთევანი და გელა დღეს ძალიან ბედნიერები არიან. მათ ორი შვილი ჰყავთ _ 7 წლის მარიამი და 4 წლის გიორგი.



გაცნობიდან ერთ თვეში ახსნილი სიყვარული და ქორწილი სამი წლის შემდეგ


მაშინ, როცა ერთმანეთი გაიცნეს, ლალი ფოთში, თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილიალის იურიდიული ფაკულტეტის სტუდენტი იყო, გოდერძი კი _ იურისტი. ლალი პრაქტიკას გადიოდა სასამართლოში, გოდერძის კი სამსახურებრივ საქმეებზე ხშირად უწევდა ბათუმიდან ფოთში ჩასვლა… ერთ დღესაც ლალი გაიცნო, მერე ინტერნეტით დაუკავშირდა... _ “სიყვარული ძალიან მალე ამიხსნა, გაცნობიდან დაახლოებით ერთ თვეში” _ იხსენებს ლალი. სამი წლის განმავლობაში შეყვარებულები იყვნენ და გოდერძი ყოველ შაბათს ჩადიოდა ფოთში ლალის სანახავად, სხვა დროს შეხვედრას ვერ ახერხებდნენ _ დატვირთული გრაფიკის გამო _ “გაცნობიდან სამი წლის შემდეგ გადავწყვიტეთ შეუღლება, უკვე კარგად გვქონდა შესწავლილი ერთმანეთის ხასიათი, გრძნობები, ამიტომ კარგად ვიცოდით, რა ნაბიჯსაც ვდგამდით”.ქორწილი 22 მაისს გაიმართა _ “ტრადიციული და ძალიან ლამაზი ქორწილი გვქონდა. ყველა მხიარულობდა, მათ შორის ნეფე-პატარძალიც. სტუმრად გვყავდა ცნობილი მომღერალი ლაშა ღლონტი, მისმა სიმღერებმა უფრო გაალამაზა ეს დღე”.
რაც შეეხება ნეფე-პატარძლის ჩაცმულობას, გოდერძის მუქი ლურჯი შარვალ-კოსტიუმი ეცვა იისფერი ჰალსტუხით და თეთრი პერანგით. ლალის კი ღია ოქროსფერი, ბისერებით გაფორმებული კაბა _ “ერთი თვით ადრე დავიწყე საქორწილოდ მომზადება, კაბაც ადრე შევარჩიე და ქორწილს მეორე დღის სამოსიც”.
დარბაზიც თეთრსა და ოქროსფერში იყო გადაწყვეტილი. მაგიდები და სკამები თეთრი ქსოვილითა და ლენტებით იყო გაფორმებული.
ლალის ორი თაიგული ჰქონდა, ერთი გოდერძიმ მიართვა, მეორე კი _ მეჯვარემ. “გოდერძის ნაჩუქარი თაიგული მეჯვარეს დავუთმე, იმ იმედით, რომ ისიც მალე გათხოვდება. მეორე თაიგული კი ტრადიციულად ახალგაზრდებსი ვისროლე, იგი ერთ-ერთმა სტუმარმა დაიჭირა”.
როგორც ლალი ამბობს, ქორწილში ბევრი საჩუქარი მიართვეს, თუმცა რომელიმეს განსაკუთრებით გამორჩევა უჭირს _ “საჩუქრებს მნიშვნელობის მიხედვით არ ვაფასებ. მთავარია, ყურადღება და არა ნივთი”.

ქორწილის შემდეგ წყვილი თაფლობის თვის გასატარებლად თურქეთში, ქალაქ ქემერში გაემგზავრა. როგორც ლალი ამბობს _ “ძალიან საინტერესო და შთამბეჭდავი დღეები იყო”.

გოდერძი გორაძე და ლალი ოყუჯავა